Związek Pamięci Ofiar Obławy Augustowskiej 1945 Roku

77 lat wołamy:
Ziemio! Nie kryj naszej krwi, iżby nasz krzyk nie ustawał…

Gdy 8 maja 1945 roku nastąpiła bezwarunkowa kapitulacja Niemiec i świat cieszył się wolnością z zakończenia drugiej wojny światowej, nam Polakom i innym narodom Europy Środkowo-Wschodniej odebrano prawo do wolności, co było efektem ustaleń Wielkiej Trójki na konferencji w Teheranie (1943 r.) i w Jałcie (1945 r.). Także skutkiem tych ustaleń było polecenie Naczelnego Wodza Armii Sowieckiej Józefa Stalina, aby oczyścić lasy augustowskie w powiecie suwalskim, województwa białostockiego z antysowiecko nastawionej Armii Krajowej, co dało początek Obławie Augustowskiej.

W dniach od 12 do 19 lipca 1945 r. wojska 50. Armii 3. Frontu Białoruskiego przeprowadziły szeroką akcję pacyfikacyjną wraz z 1. Praskim Pułkiem Piechoty LWP, a po tym terminie tę akcję kontynuowały wojska NKWD i kontrwywiad wojskowy „Smiersz” z UB, MO i lokalnymi konfidentami. Na podstawie tak przeprowadzonej akcji pacyfikacyjnej mamy prawo przypuszczać, że Obława Augustowska pochłonęła ok. dwóch tysięcy Ofiar.

Przedstawiamy poniżej 15 min film, który jest zapisem znaków pamięci w polskiej przestrzeni publicznej i sakralnej, które powstały z inspiracji Związku Pamięci Ofiar Obławy Augustowskiej 1945 Roku ku pamięci następnych pokoleń Polaków o największym ludobójstwie na ponad 2000 żołnierzach Armii Krajowej przeprowadzonej przez wojska NKWD wraz z 1. Praskim Pułkiem Piechoty LWP w lipcu 1945 już po zakończeniu II Wojny Światowej na terenach północno-wschodniej Polski.